حماتى العزيزه

السلام عليكم ورحمة الله وبركاته

حبيت بنات اطرح موضوع متعبنى جداً من الناحيه النفسيه وحبيت استشيركم فيه لانكم بتقولو الحقيقه وبتكونو صريحين معى كما هى عادة المنتدى

الموضوع انى تزوجت من حوالى اربع سنين وما حصل حمل لاسباب ماهى بيدى يعنى انا سليمه بس هذا قدر الله انا رضيت خاصه انه بعد زواجى بفتره بسيطه اتوفت والدتى وكانت هذه صدمه هزتنى بعتف وما زلت مهزوزه الى الان لان الامر حصل بيتهدور شديد فى صحتها ما امداها شهر الا وتوفت وهى الى كانت ترقص وفى اتم الصحه فى عرسى
المهم بعدها انعزلت الناس ما عاد قدرت اتعامل مع حد وكمان موضوع تاخر الحمل كان مسبب لى ازمه خاصه وانا انسانه حساسه جدا بعد فتره طويله جدا حوالى سنتين بدات ارجع للعالم الخارجى شوى لان عالم مقتصر على خواتى وصديقه واحده لاكن رغم ذلك كنت اواصل حماتى بتلفون حتى ارضى زوجى وقبله الله وكنت اكره بصراحه مكالمتها بس الصدق ما كانت تضايقنى ابدا ولا تلمح لموضوع الحمل بعد فتره حملت اختى الى تعد سلفتى وهذه اختى اعتبرها تؤامى لان احنا مرتبطات ببعض من الطفوله وهى معها طفل من قبل وعلى فكره هى كمان عانت من موضوع الانجاب فكانت اكثر الخلق احساس بمشاعرى وفى ولادها جت حماتى عندها تنفسها انا فرحت لانى بعد موت امى بغيت مره كبيره عند اختى تونسها وانا بصدق فرحت لانى حسيت انها بتعوضنا عن حس الام وبنطمن بوجودها ورغم تجنبى لاى اختلاط مع الناس الا انى اضطريت علشان اختى اروح يوميا عندها لمده اربعين يوم لان بصراحه خواتى الكبار اتخلن عنها ...........والنتيجه
ادمرت وانذبحت وانتهت نفسيتى تحت صواريخ وقنابل حماتى العزيزه الى انقلبت على بمنتهى القسوه كل كلامها يا بنات تلميحات واحيانا جرح مباشر لى وانا مستحمله علشان هى ست كبيره وعلشان ما احرج اختى او اغث زوجى جرحتنى يا بنات لدرجه انى كنت ما انام بالايام من قسوه كلامها ومن شده صدمتى فيها هذه الحماه الى ما كانت تدوس طرف لنا فى حياة المرحومه جا اليوم الى تقولى لما شليت بنت اختى ارضعها اساعد اختى ( انتبهى انتى مش متعوده على الاطفال لا نكسريها) تعرفو وش حصل حصلت لى غصه جلست بعدها اربع ايام عايشه على السوائل ما عاد قدرت اوكل شى والتاليه تخلى بنتها الى عمرها 12 سنه تضايقنى وترفس وتعلى على صوتها على وانا عملت باصلى وبتربيه المرحومه لى وما صيحت عليهن كل الى عملته الى اخذت بعضى ورحت اصلى فى بيتى وادعى الله ولجات لدكتور نفسى حاول يساعدنى بكل الطرق حتى لدرجه انه راح لابوى من وراى وقاله بنتك تدهور نفسيا الحقوها وهنا ابوى بدا ينتبه لوضعى شوى بس انا خلاص عفت الناس كلهم وفجاه بعد شهور حملت....ايوه حملت لان الرحيم ما حن على غيره وما رحمنى غيره حسيت بلعوض والسعاده والفرج خبيت الموضوع على الجميع 3 اشهر وبعده كلمت ابوى وخواتى وقلت لزوجى بشر امك وخواتك والان قربت على الولاده وانا بصراحه ما ابيها الى هى حماتى تجى عندى فى النفاس ولا تدخل بيتى لان جروحى عادها طريه ووجعى كبير وانا بشر مو ملاك موقادره انسى او اتجاهل او اسامح انا مجرد مرأه ضعيفه كانت تبى منها الحنان والتفهم خاصه انها تعرف ان مشكله التاخر مو منى صارحت زوجى بلموضوع اعترض لانه ما فهم وش السبب هذا وانا قلت لى ما ابى ولاد وما ابى الا خواتى علشان ما اجرحه لاكن اضطريت اشرح له فى النهايه الى حصل لى مع امه وعشت اسؤا ليله فى حياتى لانه ضل يبكى من الى صار لى ويتاسف ويعتذر قلت لا انتبه تقاطع امك امك اغلى ما فى الكون برها وزورها وانتبه لها بس انا لا تجبرنى على شى ما اقدر عليه وهو احترم رغبتى فهل انا غلطانه او ادعى دور الملاك واطنش فى كرامتى؟
ارجو ان تكون الردود برفق وقدرو انى انسانه مجروحه للصميم ولا اقدر كمان لردود قاسيه
مع الشكر الجزيل