عايزة استقل بحياتى واسيب البيت

انا مش مبسوطة خالص فى بيت أهلى
عندى اكتءاب اغلب الوقت احنا عيلة مفككة جدا وبنكره بعض للاسف بس انا كرهتهم بسبب معاملتهم الوحشة معايا وكرههم الغير مبرر
وكل واحد بيفكر فى نفسه وفى مصلحته بس مالوش دعوة بغيره عندى اختى الكبيرة بصالى فى كل حاجة فى حياتى حتى فلوسى اللى هى مرتبى وبيجى بعد شغل وتعب وهى كمان بتشتغل ومرتبها اكبر من مرتبى والله اوقات بتاخد حاجة من عندى زى دبوس أو خاتم مثلا
ولما اقولها دة بتاعى تكدبنى وتقنع ماما أن انا كدابة وان الخاتم دة بتاعها هى لدرجة بتشككنى فى نفسى
انا مش حاسة بامان خالص على اى حاجة تخصنى سواء فلوس او اى حاجة من الحاجات البسيطة اللى عند اى بنت عادى
وماما هى اللى ربتنا بسبب انفصالها عن بابا بس ربتنا على الكره والحقد واننا نبقى مش طايقين بعض ولو شافت اختى هتولع فيا هتسيبها تولع فيا عادى وهتقولى تستاهلى ولو اختى اتريقت على شكلى هتتريق معاها
لدرجة أن ماما راحت سالت اخويا انت لو قدامك بنت زى اختك كدة هتتجوزها وجات قالتلى شوفتى اخوكى بيقول عليكى ايه و مش طايقك ولو قدامه واحدة شبهك مش هيبص فى وشها
حاسة أنى مضغوطة طول الوقت ومكبوتة وانا عايشة فى وسطهم بحس انى مش من حقى اتكلم أو اقول رايي أو انى يبقى ليا شخصية ماما بتتعامل بالزعيق والاهانات بس
انا مخنوقة جدا لدرجة بيجيلى ضيق تنفس لما بكون فى البيت مبقدرش اقعد فى اى مكان اى حد فيهم قاعد فيه
بفكر اشوف شغل برا البلد اللى انا عايشة فيها واعيش لوحدى انا بيبقى قدامى فرص كويسة فى مجالى
حاسة أنى هبقى مبسوطة لو انفصلت عنهم
وخصوصا انى مش بفكر فى الجواز حاليا لأنه نصيب محدش بيقرر أنه يتجوز فجأة ومش هقبل بأى حد واعيش طول عمرى تعيسة فالقرار دة مش سهل ومش بايد حد