طبعا انا عارفه انى لسه ماخلصتش الموضوع اللى فات
بس دى كمان مشكله مهمه جدا جدا
واكيد بيعانى منها المغتربات
بصورة اكبر
لان الاهل اللى ممكن يتعاونو ا
الى حد ما ...
مش موجودين..
نبدأ باسم الله :::
كانت بتشتكى وتقول:
هو زوج مثالى بيراعى
مشاعرى وبيحبنى
ما لوش اصحاب يروح لهم كل شويه
ما بيعملش مشاكل معايا
ومش عصبى بالمرة
لكن """""""
اعمل ايه فى زوجى بأه
و
3 ولاد فى مدارس عالميه (خاصه )
وهو
لا بيحاول يذاكر لحد من غير ما أقول
لا بيحاول يتدخل فى شجارهم من غير ما أقول
لا بيحاول يتدخل فى تربيتهم
من غير ما أقول
طفشت ...
انا انزل بلدى احسن...
طالما انا كده كده معتمدى على
نفسى وبس فى تربيتهم....
وواحده تانيه :
طول الوقت فى الشغل
ما اقدرش احمله هم الاولاد
ومذاكرتهم
خلاص كل حاجه
صارت عليا انا بس
وواحده تالته :
ممكن يشاركنى
بس فى الشديد القوى
وواحده رابعه :
صراحه ما افتكرش انه
ممكن يذاكر لهم
او يناقشهم
ويساعدنى فى تربيتهم اصلا
وواحده رابعه :
حتى طلبات البيت انا باجيبها
حتى خروج الاولاد
انا اللى باعمله........
احنا ليه عودناهم على كده ؟؟؟؟؟؟؟
وباقى المغتربات على نفس النمط تقريبا
المهم ان اهم مشكله
هى متابعة الاولاد تربويا
ودراسيا
وسلوكيا
يعنى محتاجينهم
يساعدونا ولو بالمتابعه
يساعدونا ولو باللعب مع الاولاد
يساعدونا ولو بحوار ياخد نص ساعه
من وقته فى احد المشكلات
ما يرموش علينا العبء كله نتحمله لوحدنا
لانه ممكن يكون سهل علينا تحمله الان
لكن فى المستقبل
ومع زيادة مسؤلياتهم بيكون صعب جدا علينا
يتبع >>>>>>>>>>
موافقين
طب هو اصلا وضع القضيه فى همه؟؟؟؟
يعنى هو بيفكر ايه الشىء الايجابى اللى ممكن
اعلمه لاولادى ولو ل نص ساعه ؟؟؟
هل وجوده ايجابى لاولادك ام انه سلبى ؟؟؟؟؟
احنا كمان مخطئين
عارفين ليه ؟؟؟؟؟؟؟؟
لاننا لما بنبدأ مشوار التربيه
بيكون محتمل فى البدايه
لما يكونوا صغار
ولما يكبروا
يلاقى الزوج فجأه ...!!!
زوجته بقول له شاركنى فى تربية اولادك....؟؟؟؟؟؟؟؟
مهم جدا من البدايه نعودهم على مشاركتنا
خصوصا ان الزيارات العائليه
تكاد تكون معدومه..